Eindeloze horizon





Eindeloze horizon

Stil sta ik en voel,
hoe jij luistert,
mijn wanhoop waaiert uit,
over jouw ruimte,
het krijgt lucht.
Verloren vriendschappen,
liefdes, levens,
stukjes van mij,
gaten in mijn ziel.

Zacht fluister jij
nieuwe hoop,
mij vervullend
met ongekende vreugde.
Blij maar aarzelend loop ik door,
en zie jouw eindeloze horizon,
ik ben heel
dit is mijn hart.

Bo Scheeringa


Uit het boek Ruim Leven. Zie ook mijn blog Ruim Leven

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wenskaarten Groninger Landschap

Buigen voor het landschap

Een oude wierde