Ruim Leven (gedicht)
Ruim Leven Ik dwaal over de kwelders, alle ruimte voor mij alleen en een paar schapen op de dijk. Een groep brandganzen vliegt gakkend uiteen, daarna is het weer stil. Diep adem ik in, en uit, mijn adem een met de wind. Ik passeer een dorpje, verstild, als een zondagochtend in de stad, maar nog stiller, omdat het gewend is aan de rust en de schoonheid van het middeleeuwse kerkje en de huisjes en de herenhuizen die er ook al eeuwen rusten. En weer verder loop ik langs omgeploegde akkers, boerenerven en over smalle blubberige paden. Een boer op zijn trekker passeert, een vinger omhoog ten groet. Ik kijk lachend omhoog en geniet van het schouwspel van voortrazende wolken en voel dat ik thuis ben. © Bo Scheeringa Het boek Ruim Leven bevat veel foto's, verhalen en gedichten en is verkrijgbaar bij mij zelf via info@boscheeringa.nl (geen verzendkosten), bij diverse boe...
