About life and photography

Mijn fascinatie voor het landschap van het Groninger Hoogeland begon een jaar of tien geleden met het maken van wat ansichtkaarten van het dorp Onderdendam en omgeving, voor een winkeltje dat ik in die tijd runde. Het landschap om mij heen bood mij veel inspiratie tot fotograferen. Een passie werd geboren. Om dit nog beter vorm te kunnen geven, ben ik in 2008 gaan studeren aan de Fotoacademie, waar ik mij echter al vrij snel ging specialiseren in het maken van portretten, de landschapsfotografie raakte een beetje uit beeld in die periode. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, het l andschap om mij heen bleef trekken.  Het maakt iets in mij los, deze eenvoudige schoonheid van het land, met de authentieke dorpen, de middeleeuwse kerkjes en de Waddenkust, die samen een uniek landschap vormen. De ruimte en de stilte bieden kans tot zelfreflectie en wie daar gevoelig voor is, spirituele beleving. De laatste jaren is Groningen nogal negatief in het nieuws gew...

Wanneer je bewoners van Noord-Groningen vraagt naar hun favoriete plek in de regio, wordt opvallend vaak Noordpolderzijl genoemd. Begrijpelijk, want het is dan ook een unieke plek en ook één van mijn eigen lievelingsplekken in mijn omgeving.  Het uitzicht vanaf de Waddendijk is nooit hetzelfde.  Het licht en de luchten veranderen steeds weer, afhankelijk van het weer en de tijd van het jaar, elk seizoen heeft zijn eigen bekoring.  Maar één ding verandert er nooit: de rust, de stilte, de ruimte.  Dit is voor mij puur geluk. Regelmatig vind je mij hier, met mijn camera, wandelend over de dijk of struinend door het gras en de blubber van de kwelders.  Het is echt een plek om tot rust te komen en bovendien inspirerend, want menig gedicht, idee of plan is hier ontsproten! Na een lange wandeling over de dijk of in de kwelders en een kijkje bij het kleine zeehaventje, is het heerlijk warm worden in het knusse café van ’t Zielhoes. Voor Tessa is N...

Oase Kleuren strelen mijn ogen vloeien over stromen  naar binnen Sneeuw knispert in de stille stille ruimte waar niets beweegt dan ik alleen. Het is een wonder deze oase van bezinning even voor mij alleen. Tekst en foto ©Bo Scheeringa U it: Ruim Leven

Over één van de smalle, kronkelige landweggetjes die het Groninger Hoogeland rijk is, rijd ik naar Saaxumhuizen, een dorpje met nog geen twintig huizen. De meeste huizen liggen gegroepeerd rond een kruising van vier smalle landwegen, evenals het 13e eeuwse kerkje, een B&B en een kunstgalerie. Net buiten het dorp staan in een bocht een tweetal romantische witte huisjes, met veel ruimte rondom en weidse uitzichten. In een van deze huizen woont Klaas Jan, die zichzelf tien jaar geleden beloofde eens op de ruimte van het Hoogeland te gaan wonen en deze droom een jaar geleden heeft gerealiseerd in Saaxumhuizen. Het huis blijkt toch groter dan vanaf de weg gezien doet vermoeden. De tuin is smaakvol ingericht met verschillende terrassen en een vijver. Op het terras voor het huis spreek ik Klaas Jan, we nemen plaats op een loungebank, genietend van het uitzicht op de pas omgeploegde landerijen. De bordercollie van Klaas Jan nestelt zich aan mijn voeten, terwijl ik de rust en de s...